CUT SCENE - [OS] MONSTER
ความคิดชั่ววูบจากจิตใต้สำนึกที่อยากจะครอบครองร่างกายของยมทูตให้เป็นของแวมไพร์อย่างเขาคนเดียวนั้น
ทำให้จงอินใช้พลังร่างกายอันมากมายมหาศาลกระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวจนกระดุมหลุดออกทุกเม็ดไม่หลงเหลือและใช้ริมฝีปากหยักหนาฉกจูบอย่างรุนแรง
ทั้งๆ ที่เจ้าตัวกำลังถูกลำแขนเล็กๆ ทั้งสองข้างทุบตีด้วยอารมณ์โมโห
แต่แรงเล็กน้อยแค่นี้ก็ไม่สามารถทำอะไรร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างแวมไพร์ตนนี้ไปได้
จงอินระดมจูบและดุนดันลิ้นในปากยมทูตตัวเล็กภายใต้การเกาะกุมจากลำแขนแกร่งซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อลิ้มรสชาติความหวาน
แต่ใช่ว่าคยองซูจะสิ้นฤทธิ์ เจ้าตัวแกล้งทำเป็นโอนอ่อนยอมจำนน
และเมื่อสบโอกาสก็ใช้ฟันขบกัดริมฝีปากหยักหนาเพื่อให้อีกฝ่ายผละออกจากตัวเขา
ซึ่งนั่นแรงพอสมควรเพราะเริ่มมีเลือดสีแดงเข้มไหลซึมออกมาจากรอยแผล
ภาพที่คยองซูมองเห็นในตอนนี้คือแววตาสีฟ้าน้ำทะเลนั่นวาววับด้วยอารมณ์ที่เขาเองก็คาดเดาไม่ถูก
แถมยังทรงพลังและดูดุดันมากขึ้นกว่าเดิม เลือดสีแดงฉานที่ค่อยๆ
ไหลย้อยตรงมุมปากเหมือนราวกับว่าแวมไพร์หนุ่มเพิ่งจะดูดเลือดจากคอของหญิงสาว
แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะว่าเป็นเลือดของเจ้าตัวเอง
ใช่ว่าแวมไพร์อย่างจงอินจะยอมแพ้ง่ายๆ
แวมไพร์ผู้กระหายร่างกายของยมทูตต้องการให้คนที่ขบกัดปากเขาเป็นคนเช็ดเลือดด้วยริมฝีปากรูปหัวใจของเจ้าตัวเอง
เมื่อความคิดและการกระทำไปพร้อมๆ กัน
จงอินจึงฉวยฉกจูบร่างบางที่ถูกดันให้ชิดกับผนังน้องอีกครั้ง
แต่คราวนี้เขากระทำอย่างอ่อนโยนขึ้นด้วยการใช้ฝ่ามือหยาบหนาค่อยๆ
ลูบไล้จากแผ่นหลังที่เปลือยเปล่า ไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ
จนมาถึงซอกคอขาวเนียนและค่อยๆ ใช้ฝ่ามือทั้งสองประคองใบหน้าหวานเอาไว้
เมื่อปากประกบปาก คยองซูค่อยๆ รับรสชาติหวานติดเฝื่อนจากโลหิตของอีกฝ่าย
เมื่อลมหายใจเย็นยะเยือกของแวมไพร์ร่างสูงกระทบใบหูเล็กๆ
ทำให้คยองซูเริ่มรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาทันที
เพราะนั่นถือว่าเป็นจุดอ่อนและจุดที่ไวต่อการสัมผัสของเขา
ริมฝีปากหยักได้รูปของจงอินขบกัดและค่อยๆ
โลมเลียติ่งหูอย่างแผ่วเบาจนเกิดเสียงน้ำลายเฉอะแฉะ
และนั่นยิ่งทำให้ยมทูตร่างเล็กเริ่มมีอารมณ์กำหนัดขึ้นมาบ้างแล้ว
ความอ่อนโยนจากแวมไพร์นั้นสามารถทลายกำแพงความโกรธเกลียดในตอนแรกลงได้อย่างช้าๆ
จากกำปั้นที่คอยทุบตีผลักไสไหล่กว้าง คราวนี้ฝ่ามือนิ่มค่อยๆ
ลูบไล้แผ่นหลังของอีกฝ่ายบ้าง ลูบไล้ขึ้นมาเรื่อยๆ
จนในที่สุดเรียวแขนของคยองซูก็โอบรอบคอของจงอินแล้ว
เจ้าของใบหน้าคมคายส่งเสียงครางในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อใบหน้าหวานเริ่มเป็นฝ่ายดุนดันลิ้นเล็กๆ
ให้เกี่ยวกระหวัดกันภายใต้การจูบอันดูดดื่มบ้างแล้ว
จงอินนั้นไม่ปล่อยมือของเขาว่างงาน
เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำเมี่ยมอย่างรีบร้อน
แต่การปลดกระดุมด้วยนิ้วมืออาจจะไม่ทันใจสำหรับเขาก็เป็นได้
เพราะว่าเมื่อเหลือกระดุมเม็ดอีกแค่ 2 เม็ดเขาก็กระชากมันออก
และเหวี่ยงตัวเสื้อลงกับพื้นห้องเงาวับอย่างไม่แยแส
เสียงเฉอะแฉะจากน้ำลายสีใสดังก้องไปทั่วห้องนอนซึ่งเป็นห้องส่วนตัวภายใต้คฤหาสน์ของจงอิน
เป็นห้องที่ไม่มีใครได้ย่างกรายเข้ามาแม้แต่คนรับใช้
แต่ยมทูตที่เขากำลังแลกลิ้นอยู่นั้นคือตนแรก
ร่างบางจำเป็นต้องผละออกจากการจูบแบบรสชาติไวน์ชั้นดีซึ่งมอมเมาให้เขาหลงไหล
เพราะว่ายมทูตอย่างเขาก็ต้องการอากาศไว้สำหรับหายใจเพื่อดำรงชีวิตอยู่เหมือนกัน
คยองซูหอบหายใจแรงพร้อมๆกับพวงแก้มขาวนวลเริ่มขึ้นสีแดงซ่านเมื่อเขาได้สบสายตาแบบตรงๆ
กับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลของแวมไพร์ร่างสูงอีกครั้ง
และเขายิ่งเขินอายขึ้นไปอีกเมื่ออีกฝ่ายกุมมือของเขาเอาไว้และพาเขานอนราบลงกับฟูกที่นอนนุ่มๆ
ของเตียงนอนแบบไม้แกะสลักโบราณ
จงอินไม่ปล่อยให้เวลาเช่นนี้ผ่านไปเฉยๆ เขาล้มตัวคร่อมร่างบางซึ่งนอนหงายเอาไว้ ใบหน้าหวานและใบหน้าคมแทบจะแนบชิด ห่างเพียงไม่ถึง 1 cm ด้วยซ้ำ
จนทั้งคู่รับรู้ถึงลมหายใจเย็นๆ ของอีกฝ่ายได้
ฝ่ามือหยาบหนาเริ่มทำการรุกอีกครั้งด้วยการค่อยๆ
สัมผัสผ่านเนื้อผ้าของกางเกงสแลคสีดำ เขาสัมผัสลูบไล้จากน่องมาเรื่อยๆ
จนถึงต้นขาด้านใน และท้ายที่สุดก็มาหยุดจุดแก่นกลางความเป็นชายของยมทูต
ราวกับจะยั่วให้ร่างเล็กใต้ร่างต้องอึดอัดกับอารมณ์กำหนัดของตัวเอง
เพราะตอนนี้ความเป็นชายซึ่งซุกซ่อนอยู่ใต้ซิปกางเกงกำลังพองขยาย
ร่างสูงเองก็ไม่ต่างกันหรอก แถมดูท่าว่าจะเริ่มทนไม่ไหวซะด้วยซ้ำ
เพราะว่าการที่คยองซูขบเม้มริมฝีปากแน่นพร้อมกับหลับตาพริ้มนั้นช่างเป็นใบหน้าที่เป็นเชื้อเพลิงให้เกิดอารมณ์ตัณหาได้อย่างดี
จงอินไม่รอช้า
ทั้งปลดและกระชากเข็มขัดของคนที่ถูกคร่อมออกแล้วใช้เจ้าเส้นเข็มขัดหนังสีดำแทนพันธนาการรัดข้อมือเล็กๆ
ทั้งสองข้างของคยองซูไว้กับหัวเตียง
ก่อนที่จะกลับมาดึงกางเกงกึ่งรัดรูปออกแล้วเหวี่ยงลงสู่พื้นข้างล่าง
จนตอนนี้ร่างบางเกือบเปลือยเปล่าเพราะเหลือเพียงแค่ชั้นในตัวจ้อยเท่านั้น
จงอินแอบกัดปากตัวเองเบาๆ
เพราะเรือนร่างของคยองซูนั้นช่างเซ็กซี่ซะเหลือเกิน
เพิ่มพูนอารมณ์กำหนัดของเขาให้มากขึ้นไปอีกจนรู้สึกอึดอัดที่เป้ากางเกง
ว่าแล้วก็ไม่รอช้า แวมไพร์ค่อยๆ
รูดซิปและรูดดึงกางเกงและกางเกงชั้นในสีดำออกไปพร้อมกัน
ทำให้ยมทูตที่นอนหงายรอถูกกระทำนั้นแอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่แทนท้องน้อยและช่วงล่างของตัวเอง
เพราะขนาดความเป็นชายของร่างสูงนั้นช่างใหญ่โตเกินขนาดตัว
ลิ้นร้อนๆ
ราวกับแท่งโลหะเผาไฟถูกส่งเข้าในปากอิ่มเอิบ
แวมไพร์ไม่ปล่อยให้มือของเขาว่าง
ฝ่ามือหยาบทั้งลูบคลำและเขี่ยเม็ดบัวที่แข็งเป็นไตของยมทูต
เมื่อเล้าโลมส่วนยอดถันจนพอใจ ร่างสูงค่อยๆ
เลื่อนถดร่างกายไปยังตำแหน่งแก่นกลางร่างกายพร้อมกับดึงกางเกงในตัวจ้อยออกไป
คยองซูส่งเสียงครางเบาๆ
เพราะความเป็นชายของเขาในตอนนี้ส่วนหัวของลูกชายขนาดพอดีมือกำลังถูกลูบคลำจนเริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มออกมา
ใกล้ถึงเวลาที่แวมไพร์จะได้ครอบครองร่างกายของยมทูต
จงอินสอดนิ้วเรียวยาวเข้าออกเป็นจังหวะที่ช่องทางหลังเพื่อเป็นการเบิกทาง
ร่างเล็กดิ้นพล่านทั้งๆ
ที่ถูกพันธนาการด้วยความเสียวซ่านได้รับการปรนเปรอจากร่างสูง
เรียกเสียงครางเล็กๆ ออกจากริมฝีปากอิ่มได้เป็นอย่างดี
“อื้อ…”
จงอินคิดว่าได้เวลาอันสมควรแก่การครอบครองร่างกายของคยองซูแล้ว
ริมฝีปากหนาประทับจูบที่ริมฝีปากอมชมพูเพื่อเป็นการเอาอกเอาใจ
ก่อนที่ลำแขนแกร่งจะจับโคนขาทั้งสองข้างให้ยกขึ้นและใช้มือจับที่ส่วนหัวของความเป็นชายของเขาสอดและดุนดันเข้าไปในช่องทางรักสีหวาน
“อึก!!!”
ตอนนี้ท่อนเอ็นอุ่นร้อนกำลังเต้นตุบๆ
อยู่ในโพรงอุ่นอันคับแน่น มันแน่นเสียจนเขาเกือบจะทนไม่ไหว
จงอินแช่แก่นกายที่เป็นสิ่งที่หลอมรวมร่างของเขาและคยองซูเป็นหนึ่งเดียวไว้สักพัก
เขาสูดลมหายใจเข้าและค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกอย่างช้าๆ
พร้อมกับคนที่ถูกกระทำเผยอริมฝีปากอิ่มเอิบเจ่อบวมจากการถูกระดมจูบและหอบใจแรง
แวมไพร์ซู้ดปากอย่างเผ็ดร้อนด้วยความเสียวเพราะแก่นกายของเขาถูกช่องทางรักสีกุหลาบตอดรัดอย่างบ้าคลั่ง
จงอินทิ้งน้ำหนักตัวลงและใช้ศอกยันร่างกายให้มั่นคง
กลีบปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้าหวานเพื่อเป็นการปลอบใจ ก่อนที่เอวสอบจะค่อยๆ
ขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้าเพื่อให้เวลาในการปรับตัวแก่ร่างบาง
คยองซูเม้มปากแน่นจนห้อเลือดและส่งเสียงครางในลำคอด้วยความเสียว
“อ๊ะๆๆ …อื้อ!!”
ยมทูตกัดปากตัวเองแน่นด้วยความเจ็บและความเสียวซ่านที่ช่วงล่าง
เป็นครั้งแรกที่ร่างบางสับสนกับความรู้สึกทั้งหลายของตัวเองที่เกิดขึ้นพร้อมๆ
กัน
เขาตอบคำถามของตัวเองไม่ได้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไรเพราะว่าความรู้สึกในใจมันถูกผสมปนเปไปหมด
คยองซูส่ายหน้าไปมาเพราะทั้งข้อมือและลำแขนของเขาถูกพันธนาการเอาไว้
ไม่สามารถใช้มันจิกผ้าปูเตียงหรือจิกฝังเล็บที่แผ่นหลังของแวมไพร์เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ได้
กิจกรรมกามารมณ์เริ่มเร็วและเร่าร้อนมากขึ้น
เรียกเสียงครางของแวมไพร์และยมทูตดังระงมลั่นไปทั่วห้อง
เอวสอบสวนเข้ามาแรงและเร็วกว่าเดิมเพราะความเสียวเนื่องจากถูกช่องทางรักทั้งตอดและรัดแก่นกายของเขาเอาไว้แน่นจนมันถึงขีดจำกัด
พร้อมๆ
กับที่คยองซูกรีดร้องด้วยความเสียวซ่านอย่างที่สุดจนเจ้าลูกชายขนาดพอดีมือปลดปล่อยอารมณ์กำหนัดออกมาเปรอะเลอะเต็มหน้าท้อง
ในที่สุด จงอินก็ไม่สามารถทานทนได้อีกต่อไป
ท่อนเอ็นร้อนกระแทกกระทั้นช่องทางหลังของร่างบางอย่างแรงเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนที่จะพ่นน้ำกามสีขาวขุ่นเต็มโพรงที่ทั้งอุ่นและนุ่ม
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น